Czym jest SSP / SAP?
System sygnalizacji
pożarowej SSP (inne nazwy to system alarmu pożarowego albo sygnalizacja
alarmowa pożarowa, w skrócie SAP) to zbiór współpracujących elementów,
które wykrywają pożar, inicjują alarm, automatycznie powiadamiają straż pożarną
lub wykonują inne działania zmierzające do zmniejszenia skutków pożaru.
SSP jest jednym
z podstawowych systemów bezpieczeństwa, którego celem jest ochrona
życia i zdrowia ludzi, a także zgromadzonych w obiektach
dóbr.
Jaką rolę spełnia SSP?
SSP są projektowane i instalowane zgodnie z indywidualnymi zapotrzebowaniami i wymaganiami konkretnego obiektu.
Dlatego zakres ich działania, jak i rozległość tak strukturalna jak i funkcjonalna może być mocno zróżnicowana.
Zaalarmowanie o zagrożeniu
Głównym zadaniem systemów sygnalizacji pożaru jest automatyczne zaalarmowanie osoby znajdujące się w budynku, zarządcę, czy straż pożarną o wykrytym pożarze, który pojawił się w budynku.
Natychmiastowa reakcja
Akustyczny, lub akustyczno-optyczny alarm pozwala odpowiednim służbom i personelowi zareagować na zaistniałe zagrożenie, natomiast osoby przebywające w budynku mogą na wczesnym etapie pożaru rozpocząć ewakuację.
Co wchodzi w skład SSP?
01.
Centrala (CSP)
Centrala jest głównym komputerem (mózgiem) systemu. Zbiera i analizuje dane z urządzeń detekcyjnych i wykonuje odpowiednie operacje (sterownicze, sygnalizacyjne) stosowanie do jej konfiguracji.
Centrala SSP wyposażona jest w panel oraz wyświetlacz służący m.in. do identyfikacji zdarzeń (alarmowych i uszkodzeniowych) i ich obsługi. Centrale różnią się ceną i funkcjonalnością. Dobór centrali na miarę potrzeb i wymagań inwestora to istotna decyzja w procesie projektowania systemu.
02.
Ręczne ostrzegacze pożarowe (ROP)
Są to przyciski w kolorze czerwonym z napisem „pożar”, które pozwalają na wywołanie alarmu pożarowego przez użytkownika obiektu w sposób natychmiastowy.
Odpowiednie rozmieszczenie przycisków alarmowych regulują normy projektowe. Ponieważ systemy poszczególnych producentów używają własnych protokołów adresowania i komunikacji z centralą, przyciski różnych producentów nie są ze sobą kompatybilne. Dotyczy to także wszystkich innych elementów adresowalnych.
03.
Sygnalizatory tzw. „syreny”
Są urządzeniami alarmowymi, które sygnalizują alarm za pomocą dźwięku (sygnalizatory akustyczne), czasem także przy pomocy światła (sygnalizatory akustyczno-optyczne). Natężenie dźwięku sygnalizatora powinno przekraczać 65dB.
Innym sposobem sygnalizowania alarmu jest podłączenie SSP do niezależnego systemu DSO (dźwiękowego systemu ostrzegawczego). DSO oprócz sygnalizacji alarmów może odtwarzać muzykę lub inne komunikaty dźwiękowe (organizacyjne, handlowe).
04.
Moduły sterujące i monitorujące
Sterują i monitorują urządzeniami peryferyjnymi a także integrują SSP (system Sygnalizacji Pożaru) z innymi systemami i instalacjami w budynku.
05.
Czujki optyczne dymu
Wykrywają dym widzialny powstający zwykle w pierwszej fazie powstawania pożaru. Pozwalają zidentyfikować źródło zagrożenia jeszcze przed pojawieniem szybko rozprzestrzeniającego się otwartego ognia.
Działanie tej czujki opiera się na rejestrowaniu przez odbiornik czujki promienia rozproszonego przez wnikające do komory czujki cząstki dymu. Zabrudzenie komory czujki jest uwzględniane przez systemy kompensacji zabrudzeń, co pomaga uniknąć fałszywych alarmów i zmniejsza konieczność częstego czyszczenia.
Zasada ich działania polega na wykryciu aerozoli widzialnych, z tego powodu mogą reagować także na fałszywe bodźce alarmowe (np. dym powstający w kuchni, para wodna, pył czy kurz).
06.
Czujki ciepła (temperatury)
Ten rodzaj detektora reaguje (w zależności od jego typu) na przekroczenie progowej wartości temperatury lub jej gwałtowny wzrost.
Są stosunkowo mniej czułe w porównaniu z czujkami optycznymi, gdyż zadziałają dopiero w momencie wzrostu temperatury spowodowanej pożarem. Używane są jednak z powodu ich odporności na bodźce mylące standardowe czujki optyczne np. kurz, dym, pył czy para wodna.
07.
Czujki płomienia
Wykrywa ona promieniowanie podczerwone emitowane przez płomień.
Są stosunkowo drogie i nie reagują na pożary bezpłomieniowe. Z tego względu wykorzystuje się je stosunkowo rzadko, tylko do specjalistycznych zastosowań
08.
Czujki liniowe
Zbudowane są z nadajnika i odbiornika (zwykle znajdującego się w jednej obudowie) oraz z lustra znajdującego się po drugiej stronie obszaru chronionego. Nadajnik emituje wiązkę promieniowania podczerwonego, które zostaje odbite od lustra i wraca do odbiornika.
Przezroczyste, czyste powietrze nie zaburza promienia, natomiast dym zmniejsza klarowność powietrza. Wiązka promieniowania zostaje zaburzona, co zostaje zarejestrowane przez odbiornik i powoduje wyzwolenie sygnału alarmowego. Plusem tego rodzaju detektorów jest ich duży zasięg (zwykle 50 lub 100 metrów).
09.
Czujki multisensorowe
(np. dualne) – są kombinacją kilku sensorów w jednej obudowie np. optycznego i temperaturowego.
Informacja o alarmie jest wynikiem analizy przez odpowiednie algorytmy czujki sygnałów docierających do obu sensorów. Dzięki temu pozwalają zachować wysoki poziom bezpieczeństwa przy jednoczesnej eliminacji fałszywych bodźców alarmowych.
10.
Czujki zasysające
Ich działanie polega na zasysaniu powietrza z chronionego obszaru poprzez system rur z otworami. Zassane powietrze przepływa przez element detekcyjny, który analizuje skład powietrza. Wykrycie cząstek występujących przy pożarze powoduje alarm.
Plusem tego rozwiązania jest bardzo wysoka czułość rozwiązania. Są one w stanie wykryć pożar najwcześniej ze wszystkich opisanych rozwiązań. Z tego względu stosuje się je w pomieszczeniach specjalnych takich jak chłodnie czy serwerownie.
11.
Akumlatory i zasilacze pożarowe
Zasilanie SAP (System Sygnalizacji Pożaru) poprzez sieć elektryczną realizowane jest poprzez zasilacze wbudowane do centrali oraz certyfikowane zewnętrzne zasilacze pożarowe.
Oprócz tego system musi posiadać akumulatory (zasilanie rezerwowe) pozwalające na nieprzerwaną pracę przez 72 godziny w stanie dozoru oraz dodatkowo co najmniej 30 minut w stanie alarmu. Odpowiednią ilość i pojemność akumulatorów ustala się poprzez sporządzenie bilansu poboru prądu przez system.
Gdzie wymagany jest SSP?
Teatry (powyżej 300 miejsc) i kina (powyżej 600 miejsc)
Jednokondygnacyjne obiekty handlowe i wystawowe >5000 m²
Wielokondygnacyjne obiekty handlowe i wystawowe >2500 m²
Obiekty noclegowe z liczbą miejsc powyżej 50
Szpitale i sanatoria z liczbą miejsc powyżej 200
Szpitale i sanatoria z liczbą miejsc powyżej 200
Wielokondygnacyjne garaże podziemne
Wielokondygnacyjne garaże podziemne
Garaże podziemne o strefie pożarowej powyżej 1500 m²
Hale sportowe i widowiskowe z liczbą miejsc ponad 1500
Wskazane archiwa, muzea
i zabytki
Stacje metra